“Bilmem ki; karşılaşsak bile hatırlayabilir miyiz birbirimizi yeniden? İkimiz de artık bir başkasıyken” Onu camekanın köşesinde ilk gördüğümde rengine vurulmuştum. Yukarı arastada Kunduracı Orhan’ın vitrininde baş köşede duruyordu. Gözlerim ondan başkasını görmüyordu, onunla okul yollarında yürüyeceğim günleri hayal etmeye başladım. *** Orta üçe geçtiğim seneydi, okulların açılmasına çok az kalmıştı, sesim kalınlaşmış, bıyığım terlemişti, onunla…