ÇANKIRI TARİHİNE 100 CANLI TANIK: YÜKSEL DEMİRDÖĞEN

YÜKSEL DEMİRDÖĞEN

Anne adı :

Lakabı :Ayan Aliler

Baba adı: Ali 

Lakabı: Demirci

Doğum yılı: 1936

Kardeşleri Melahat, Emine, Fehime

Yoğurtçu Mahallesi Bayram Sokak No 17 de doğdum. Demirci Ali Demirdöğen ve Ayan Alinin büyük kızı Hatice’nin son çocuğuyum. Babam ben 10 aylıkken vefat etmiş. Anneme _”ben sana bir şey bırakamadım, bir oğlan, bir de saat bıraktım” demiş. Dedem Ayan Ali de örflü bir adam _”sanki bana burma bıyıklı bir delikanlı mı bıraktı” demiş. Onun gözünde çörek var onun ekmeğini yersiniz demiş.

3 kardeşin en küçüğü olmama rağmen hayatım boyunca onların peşinde koştum ne lazımsa elimden geldiğince gücüm yettiğince…

Mahallemizde evimiz çok sağlamdı. 1943’te ki depremde çok korktum. Annem o zaman dedi ki bizim evimizi gâvur ustalar yaptı oğlum dedi.

Eski evimiz Tahtaköprüdeymiş. Babam burayı yaptırırken bir küp altın harcadı derdi annem. Kot farkı en az olan üç katlı tek ev bizimdi.

Mahallemizde Ekmekçi Şükrü İskilip vardı. Malta eriği sandıkla gelirdi mahalleyi çağırırdı. Pakize Abla ikram ederdi, hep rahmetle anarım.

İlkokul öğretmenim Saime Döven, Ruhter Rıza, Mehmet Ali Bey 3 tane öğretmenim vardı. 5. sınıfta zayıfı olmayan 5 kişiden biriydim. Sayın Salim Kültüral okullara çalışkan talebelere ciltli defter verdi. Benim durumum iyi değil diye bana verdiler. Sporu çok severdim okulun bahçesine 56 kere tur atardım.

İlkokul bitince maddi durumum olmadığı için liseyi tercih edemedim. İstanbul’da Veteriner Teknisyenleri Okulu 50 kişi alıyordu 27. olarak kazandım, yatılı olarak orada okudum. 

Çankırı’dan gittim diye Çankırı, Ankara, İstanbul şehirleri arasında kültür yönünden çok fark var diye harçlığım aylık 10 liraydı 150 kuruşa adabı muaşeret kitabı aldım okula başlamadan. Ben vilayetimi temsil ediyorum diye.

 Yıllar sonra lisedeki öğretmenler benim için Yüksel Demirdöğen = protokol demişler. Bu da bana gurur verdi. Fizik öğretmeni söyledi bana öğretmenler odasında konuşuldu Yüksel Ağabey diye… 

Çocukluğumda giyemedim diye ekonomik durumum düzeldiğinde bir oda kıyafetim oldu. 

Kız kardeşim Melahatle çok iyi anlaşırdık. Enstitü özelde okuyordu oradan mezun oldu. O da parmakla gösterilirdi çok titizdi, yakalarımı kolalardı. Allah rahmet eylesin.

Babam ölmeden önce doğduğum evi yaptırmış 3 katlı. Babam ölünce annem kiraya vermek istedi. Evimizde elektrik olmadığı için kira az oluyordu. Belediye Başkanı Halim Bayramın yanına çıkıp Ayan Alinin kızıyım 3 yetimim var, evime elektrik bağlayın demiş. Evimize elektrik bağlanınca kira 25 liradan 40 liraya çıktı. Annem çok üstümüze düşerdi “babanız yok aman oğlum uğursuz derler hırsız derler” diye çok gözetirdi bizi. 

Mahallede el bende oynardık, çelik çomak oynardık sınırlı yerde oynatırdı annem. Anne paran var mı? derdim şekerli yumurtayı çok severdim, yağda yumurtaya şeker katardım, nohudu kavururdu. 2 kiracımız oldu okurken hiçbir akrabam sahip çıkmadı. Annem çok üzülürdü. İki taraftan da bizi sahiplenen olmadı. Hayata atılınca çok kıymetli oldum. Talebeyken sinemaya giderdim, camilere giderdim.

Mezun olduktan sonra Çankırı’da işe başladım. 26 yıl görev yaptım. Hasan Fehmi Gökşen hocam beni çok severdi. Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü’ne geçtim. Teftiş kurulu başkanı İsmail Bey’e sitayişle bahsetmiş bölge müdürlüğünü teklif etti. Benim teknisyen olarak maddi imkânım daha iyiydi kabul etmedim. 

Nurettin Ok sempatizanıyımdım. İktidar, ihtilalden sonra 3 kere görevden almak istiyorlar. Valide biliyor Atatürk Kutlama Komitesi il bazında asil üyesiyim. İyi milliyetçi sağlam Atatürkçüyüm. Özdemir Hanoğlu “seni görevden alıyorum” dedi, sonra da valiyi aldılar. Giderken vilayet güle güle diye davet etti vali kabul etmedi. Ben bizim eve çağırdım kırmadı. Vilayetinkini kabul etmedi bizim evde Gülten Hanım yemekleri hazırladı. Çankırı’nın lezzetlerini sundu. Gece yarısına kadar çocuklar ile beraber ailecek oturduk yedik içtik.

Nurettin Ok Çankırı Çorum projesine 75 milyon lira para çıkardı. Ben de o projeyi yürütüyordum. Ben Çankırı’yı tanıdığım için gitmediğim ancak 3-5 köy vardır. Yozgat’a tayinim çıkınca Genel Müdürlüğe gittim niye Yozgat? Ankara İstanbul İzmir niye değil diye, Ankara yakın olmaz, İzmir uzak dedi. İki yıl sonra İstanbul’a verdiler. Orada müdür de Fuat Uğurdu.  Nevzat Ayaz da vali. Gittim Fuat’ı tanıyorum ya, Ankara-İstanbul hangi kazasını istiyorsun? dedi. Bir hafta izin verdi dolaştım, ilçelere baktım. Çatalca hayvancılık yönünden ideal. Laboratuvarın yanında lojman var orayı istedim. Müsteşar muavini hanımınızı da alayım dedi. Gülten istemedi, çok güzel para kazandım. Tampon bölge veteriner hekim gitmiş benim kıyafet de düzgün olurdu beni veterinerleri gibi gördüler. Ben kendimi çok geliştirdim. İki buçuk senede bir kütüphane kitap okudum üretenlerle ilgili. 

İlkokul, ortaokul, Öğretmen Lisesi, lise, yüksekokul, okul aile birliği koruma derneğindeydim. Çankırı Lisesi’nin duvarları için para topladım.

” sen para yemezsin Yüksel Bey” diyerek 3 yerine 5 verdiler. Sanayiden başladım toplamaya şimdiki lisenin duvarını yaptık.

Mehmet Evci, ben, avukat Cemal İdikut, Kazım Tağlı aday olduk.

Mehmet Evciye bir iftira kampanyası yapıldı, hâlbuki hiç öyle bir şey yoktu. İkinci sırada ben göze görünmeye başladım. Ben 39 oyla ikinci oldum hesap ediyorum 53 olmalı, arabamı Büyük Caminin önüne koydum. 160 delege vardı. Ben memurum belli bir zümre tanıyor “bana oy verseniz de vermezseniz de teşekkür ediyorum” dedim. Taşçı’nın Ali dedi ki “efendi olduğunu duydum da bu kadarını bilmiyordum” dedi “oy verdiğimiz adam daha bize teşekküre gelmedi” dedi.

İhtilal olunca moralim bozuldu. Şadi Söylemezoğlu Mehmet Evcinin eniştesi atandı. Teğmenken bizim evde kiracıydı. İhtilal olmasaydı ben oturacaktım dedim. Niye böyle söylüyorsun dedi. Telgraftan sonra cesursun dedi ben bilgili cesurum dedim. Nurettin Ok kitabında Mehmet Evci’ye oy vermediler demiş ismimi telaffuz etmemiş ama kırıldım. Allah kulluğundan reddetsin anamı da aldım götürdüm oy verdik. 

“Bu memleketin dedikodusu bitmez anam gel biz oyumuzu verelim” dedim.

Belediye Başkanlığına aday olduğumda belediye çalışma programını ben hazırladım. Ethem Renda, Sadık Yakın mühendis, bakın dedim hazırladığım programa baktılar sadece ihata duvarı demişim, taşkın duvarı olmalıymış. Yaptığım işin mevzuatını bilmek zorunda hissederdim hep kendimi. Şimdilerde Belediye Başkanımızı takdirle takip ediyorum.

Çevremiz çoğaldı. Oğlum Ali ilkokula gidecekti okul aile birliğine lokantacı Şakir Yönkül aday olmuş arkadan biri Yüksel Demirdöğen olsun diye ses geldi o gün başladı benim sosyal hayatım. Mesleki, sportif, siyasi, sosyal alanlarda 12 derneğin 10unun başkanlığını yaptım. 

Doğru, dürüst menfaate değil halka hizmet düsturunda çalıştım. 5 sene belediye başkanvekilliği yaptım Raif Oktay zamanda encümende çalıştım. Çankırı’da Şehir Kulübü’nde seçkin insanlar toplanırdı briç severdim. O arada İlker Tuncay da oraya gelirdi orada ahbap olduk. Kuyumcu Nihat, Ahmet Çakır, ben, İlker Tuncay 8-10 kişi grup olurduk, güveç yaptırır yerdik. 

Ben emekli olup gelince Doğru Yol Partisine girdim. Yapraklılı Mustafa Odabaşı çok doğru, dürüst, namuslu şahane bir adamdı, Sosyal demokrattı, takılırlardı nasıl anlaşıyorsunuz? derlerdi. Bana derdi ki emekli olunca siyasi sosyal dostun çok olur dikkat et dedi ama ben dinlemeyip bir hata yaptım eşimle de aram bozuldu. Şehir Kulübü’nde de 15 sene idarecilik yaptım. 

21 vali ile çalıştım ben sosyalim, eşim kültürlü, çalışan, tanınmış bir ailenin kızı. Bir sosyal faaliyet olunca sen git diye müdür beni gönderirdi. O hâlbuki müdür  ben teknisyenim. Balo olurdu, dans müsabakası oldu. İki kişi kaldık. 30 Ağustos’ta terfi eden subaya derecemi hediye ettim. Çok popüler oldum askeriyede. Papyon kravat, boylu poslu. 

Büyüklerimizden sahip olma görmediğim için kendimi çok iyi yetiştirdim.

Hayattaki en büyük tutkum okumak, bilmece çözmek. Nutuku üç kere okudum.

Melahat Ablam bana anılarını yaz kitap çıkar diye çok uğraştı ama edebi yönüme güvenemediğim için cesaret edemedim. 

Arkadaşlarım Mehmet Sidar, Rıfat Dinler’ le telefonlaşıyoruz, Tahir Şehirlioğlu Allah rahmet eylesin.

Çocukluğumda Ramazan’da oruç tutmayanları kınarlardı. Annem anlatırdı evimizin altında kahvecilerin evinde Rumlar otururmuş. Çocukların ellerinde yiyecek, meyve eşeleği olduğunda Türkler oruç diye kızar içeri alırlarmış, şimdi yüzüne yüzüne sigara üflüyorlar bizde bu örfle büyüdük terbiye ile büyüdük.

Ramazan’da davetlerde takım yemeği hazırlanırdı, sahura yağlı ekmek yapılırdı. Yenince de Çankırı deyimi ile gümbüdek doydum derdik.

Bayramlara gıcır gıcır hazırlanır tertemiz giyinirdik. Çocukken nasıl coşkulu isek, çocuklarımız büyürken de milli duygularımız daha şahlanır çok güzel geçerdi.

1972 yaranıyım. Dişçi Hamdi Uslu büyük başağa, Şevket Barutçu küçük başağaydı, ben Yaren reisiydim. Şevket Barutçu sen küçük başağa ol dedi ben devlet memuruydum. Çankırı’da bir gelenek vardır.

 Ağalık vermeyle, 

efelik vurma ile olur dedim, gayet uyumluyduk…

Bulunduğum mevkilerde yardım isteyenlere Rabbim bana da bir sebep halk et diye dua ederdim. Kendim öksüz büyüdüğüm için 55 kişiye Rabbim sebep etti ben işe soktum, bir bardak çaylarını bile içmedim.

Doğru bildiğimi söylerim. Köylü vatandaşın sofrasından Cumhurbaşkanının sofrasına kadar her yerde oturdum, bilirim usul erkânı. İtibarla yaşadım, siyasi hayatımı da bitirdikten sonra dediler ki Yüksel Demirdöğenin satmadığı bir dairesi ile arabası kaldı dediler.

Annem derdi ki 

“Oğlunla oba ol

 Kızınla komşu ol

 Yedi yerde ocağın yansın”

Derdi. Hayatta hiç sıkılmadım, anne duasını aldım. Annem vefat edene kadar yanımdaydı, kaliteli yaşadım. Şimdilerde sağlık sorunumuz ve korana yüzünden evdeyiz. Çocuklarımız uğruyor. Çankırı’mız ve Türkiye’mizde çocuklarımız için güzel gelişmeler olması için dua ediyoruz.

SAYGILARIMLA SERPİL ÖZKAN 

1/1/2022