ÇANKIRI’DAN DEYİMLER (3)
Derleyen: Osmanlı Meclis-i Mebusanı ve İlk TBMM’de Çankırı Temsilcisi: HACI TEVFİK EFENDİ (DURLANIK)(1871-1944) Ailesinden(Müftülerden) E.M.L. Atölye Öğretmeni Mustafa DURLANIK (1920-2003)
“ŞAPILIK YAPMAK (ŞAPI)”
Şımarıklığı devamlı olan kişilere verilen addır. Bugün yavaş yavaş bırakılan bu deyimleri, Çankırı yaşlıları hâlen kullanırlar. Aslında bu deyimler Öz Türkçedir. Aşırı davranışları hoşlanılmayan kimseler için söylenir.
Şapi herkese laf atan, alayışlı konuşan kişilere denir. Eğer bu kişi çocuk ise terbiye edilmemiştir, bu çeşit çocuk hep kendi konuşayım der, büyüklerin sözünü keser, olmayacak şeyler ister, büyüklerin konuşmaları ile alay eder, her şeyi beğenmez, yiyecekleri şapırda olarak yer, etrafını tiksindirici sesler çıkarır,. Çok yüz verilmiş bir tip dir. Bunlar çok zaman “şapılık yapma” diye azarlanır.
(İsmail Hakkı Durlanık Arşivi)